| वैष्णव भजन » दुष्ट मन |
|---|
|
| | | | ದುಷ್ಟ ಮನ  | | ಶ್ರೀಲ ಭಕ್ತಿಸಿದ್ಧಾಂತ ಸರಸ್ವತೀ ಠಾಕುರ | | भाषा: हिन्दी | English | தமிழ் | ಕನ್ನಡ | മലയാളം | తెలుగు | ગુજરાતી | বাংলা | ଓଡ଼ିଆ | ਗੁਰਮੁਖੀ | | | | | | ದುಷ್ಟ ಮನ ತುಮಿ ಕಿಸೇರ ವೈಷ್ಣವ?
ಪ್ರತಿಷ್ಠಾರ ತರೇ, ನಿರ್ಜನೇರ ಘರೇ,
ತವ ‘ಹರಿ ನಾಮ’ ಕೇವಲ ‘ಕೈತವ’॥1॥ | | | | | ಜಡೇರ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾ, ಶುಕರೇರ ವಿಷ್ಠಾ
ಜಾನೋ ನಾ ಕಿ ತಾಹಾ ‘ಮಾಯಾರ ವೈಭವ’।
ಕನಕ ಕಾಮಿನೀ, ದಿವಸ-ಯಾಮಿನೀ,
ಭಾವಿಯಾ ಕಿ ಕಾಜ, ಅನಿತ್ಯ ಸೇ ಸಬ॥2॥ | | | | | ತೋಮಾರ ಕನಕ, ಭೋಗೇರ ಜನಕ,
ಕನಕೇರ ದ್ವಾರೇ ಸೇವಹೋ ‘ಮಾಧವ’।
ಕಾಮಿನೀರ ಕಾಮ, ನಹೇ ತಬ ಧಾಮ,
ತಾಹಾರ-ಮಾಲಿಕ ಕೇವಲ ‘ಯಾದವ’॥3॥ | | | | | ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಶಾ-ತರೂ, ಜಡ-ಮಾಯಾ-ಮರೂ
ನಾ ಪೇಲ ‘ರಾವಣ’ ಯುಝಿಯಾ ‘ರಾಘವ’।
ವೈಷ್ಣವೀ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾ, ತಾತೇ ಕರ ನಿಷ್ಠಾ
ತಾಹಾ ನಾ ಭಜಿಲೇ ಲಭಿಬೇ ರೌರವ॥4॥ | | | | | ಹರಿಜನ-ದ್ವೇಷ, ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಶಾ-ಕ್ಲೇಶ,
ಕರ ಕೇನ ತಬೇ ತಾಹಾಁರ ಗೌರವ।
ವೈಷ್ಣವೇರ ಪಾಛೇ, ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಶಾ ಆಛೇ,
ತಾ’ತೇ ಕಭು ನಾಹೇ ‘ಅನಿತ್ಯ-ವೈಭವ’॥5॥ | | | | | ಸೇ ಹರಿ-ಸಂಬಂಧ, ಶುನ್ಯ-ಮಾಯಾ-ಗಂಧ,
ತಾಹಾ ಕಭು ನಯ ‘ಜಡೇರ ಕೈತವ’।
ಪ್ರತಿಷ್ಠಾ-ಚಂಡಾಲೀ, ನಿರ್ಜನತಾ-ಜಾಲಿ,
ಉಭಯೇ ಜಾನಿಹ ಮಾಯಿಕ ರೌರವ॥6॥ | | | | | ಕೀರ್ತನ ಛಾಡಿಬೋ, ಪ್ರತಿಷ್ಠಾ ಮಾಖಿಬೋ,
ಕಿ ಕಾಜ ಢುಡಿಯಾ ತಾದೃಶ ಗೌರವ।
ಮಾಧವೇನ್ದ್ರ ಪುರೀ, ಭಾವ-ಘರೇ ಚುರಿ,
ತಾ ಕರಿಲ ಕಭು ಸದಾಇ ಜಾನಬೋ॥7॥ | | | | | ತೋಮಾರ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾ- ‘ಶುಕರೇರ ವಿಷ್ಠಾ’,
ತಾರ-ಸಹ ಸಮ ಕಭು ನಾ ಮಾನವ।
ಮತ್ಸರತಾ-ವಶೇ, ತುಮಿ ಜಡ-ರಸೇ,
ಮಝೇಛೋ ಛಾಡಿಯಾ ಕೀರ್ತನ-ಸೌಷ್ಠವ॥8॥ | | | | | ತಾಇ ದುಷ್ಟ ಮನ, ‘ನಿರ್ಜನ ಭಜನ’,
ಪ್ರಚಾರಿಛೋ ಛಲೇ ‘ಕುಯೋಗೀ-ವೈಭವ’।
ಪ್ರಭು ಸನಾತನೇ, ಪರಮ ಜತನೇ,
ಶಿಕ್ಷಾ ದಿಲ ಯಾಁಹಾ, ಚಿನ್ತೋ ಸೇಇ ಸಬ॥9॥ | | | | | ಸೇಇ ದು’ಟಿ ಕಥಾ, ಭುಲೋ’ ನಾ ಸರ್ವಥಾ,
ಉಚ್ಚೈಃ-ಸ್ವರೇ ಕರ ‘ಹರಿನಾಮ-ರವ’।
‘ಫಲ್ಗು’ ಆರ ‘ಯುಕ್ತ’, ‘ಬದ್ಧ’ ಆರ ‘ಮುಕ್ತ’,
ಕಭು ನಾ ಭಾವಿಹ, ಏಕಾಕಾರ ಸಬ॥10॥ | | | | | ‘ಕನಕ ಕಾಮಿನೀ’, ‘ಪ್ರತಿಷ್ಠಾ ಬಘಿಮ’,
ಛಡಿಯಾಛೇ ಜೇಇ, ಸೇಇ ತೋ’ ವೈಷ್ಣವ।
ಸೇಇ ‘ಅನಾಸಕ್ತ’, ಸೇಇ ‘ಶುದ್ಧ ಭಕ್ತ’
ಸಂಸಾರ ತಥಾ ಪಾಯ ಪರಾಭವ॥11॥ | | | | | ಯಥಾ ಯೋಗ್ಯ ಭೋಗ, ನಹಿ ತಥಾ ತಗ
‘ಅನಾಸಕ್ತ’ ಸೇಇ, ಕಿ ಆರ ಕಹಬೋ।
‘ಆಸಕ್ತಿ ರಹಿತ’, ‘ಸಂಬಂಧ ಸಹಿತ’,
ವಿಷಯ-ಸಮುಹ ಸಕಲಿ ‘ಮಾಧವ’॥12॥ | | | | | ಸೇಇ ‘ಯುಕ್ತ-ವೈರಾಗ್ಯ’, ತಾಁಹಾ ತೋ’ ಸೌಭಾಗ್ಯ,
ತಾಁಹಾ-ಏ ಜಡೇತೇ ಹರಿರ ವೈಭವ।
ಕೀರ್ತನೇ ಜಾಁಹಾರ, ‘ಪ್ರತಿಷ್ಠಾ ಸಂಭಾರ’,
ತಾಁಹಾರ ಸಮ್ಪತ್ತಿ ಕೇವಲ ‘ಕೈತವ’॥13॥ | | | | | ‘ವಿಷಯ-ಮುಮುಕ್ಷು’, ‘ಭೋಗರೇ ಬುಭುಕ್ಷು’,
ದು’ಯೇ ತ್ಯಜೋ ಮನ, ದುಇ ‘ಅವೈಷ್ಣವ’।
‘ಕೃಷ್ಣೇರ ಸಂಬಂಧ’, ಅಪ್ರಾಕೃತ ಸ್ಕಂಧ,
ಕಭು ನಹೇ ತಾಁಹಾ ಜಡೇರ ಸಂಭವ॥14॥ | | | | | ‘ಮಾಯಾವಾದೀ ಜನ’, ಕೃಷ್ಣೇತರ ಮನ,
ಮುಕ್ತ ಅಭಿಮಾನೇ ಸೇಇ ನಿನ್ದೇ ವೈಷ್ಣವ।
ವೈಷ್ಣವೇರ ದಾಸ, ತಬ ಭಕ್ತಿ ಆಸ,
ಕೇನೋ ವಾ ಡಾಕಿ ಹೋ ನಿರ್ಜನ ಆಹವ॥15॥ | | | | | ಜೇ ‘ಫಲ್ಗು-ವೈರಾಗ್ಯ’, ಕಹೇ ನಿಜೇ ‘ತ್ಯಾಗೀ’,
ಸೇ ನಾ ಪಾರೇ ಕಭು ಹೋಇತೇ ‘ವೈಷ್ಣವ’।
ಹರಿ-ಪದ ಛಾಡಿ, ‘ನಿರ್ಜನತಾ ಬಾಡಿ’,
ಲಭಿಯಾ ಕಿ ಫಲ, ‘ಫಲ್ಗು’ ಸೇಇ ವೈಭವ॥16॥ | | | | | ರಾಧಾ-ದಾಸ್ಯೇ ರಹಿ’, ಛಾಡಿ ‘ಭೋಗ-ಅಹಿ’,
‘ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಶಾ’ ನಹೇ ‘ಕೀರ್ತನ-ಗೌರವ’।
‘ರಾಧಾ-ನಿತ್ಯ-ಜನ’, ತಾಁಹಾ ಛಾಡಿ’ ಮನ,
ಕೇನ ವಾ ನಿರ್ಜನ-ಭಜನ-ಕೈತವ॥17॥ | | | | | ವ್ರಜವಾಸೀ-ಗಣ, ಪ್ರಚಾರಕ-ಧನ,
ಪ್ರತಿಷ್ಠಾ-ಭಿಕ್ಷುಕ ತಾ’ರಾ ನಹೇ ‘ಶವ’।
ಪ್ರಾಣ ಆಛೇ ತಾ’ರ, ಸೇ-ಹೇತು ಪ್ರಚಾರ,
ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಶಾ-ಹೀನ-’ಕೃಷ್ಣ-ಗಾಥಾ’ ಸಬ॥18॥ | | | | | ಶ್ರೀ-ದಯಿತ-ದಾಸ, ಕೀರ್ತನೇತೇ ಆಶ,
ಕರ ಉಚ್ಛೈಃ-ಸ್ವರೇ ‘ಹರಿ-ನಾಮ-ರವ’।
ಕೀರ್ತನ-ಪ್ರಭಾವೇ, ಸ್ಮರಣ ಸ್ವಭಾವೇ,
ಸೇ ಕಾಲೇ ಭಜನ-ನಿರ್ಜನ ಸಂಭವ॥19॥ | | | | | | | | हरे कृष्ण हरे कृष्ण कृष्ण कृष्ण हरे हरे। हरे राम हरे राम राम राम हरे हरे॥ हरे कृष्ण हरे कृष्ण कृष्ण कृष्ण हरे हरे। हरे राम हरे राम राम राम हरे हरे॥हरे कृष्ण हरे कृष्ण कृष्ण कृष्ण हरे हरे। हरे राम हरे राम राम राम हरे हरे॥ | | | | |
|
|