| वैष्णव भजन » दुष्ट मन |
|---|
|
| | | | દુષ્ટ મન  | | શ્રીલ ભક્તિસિદ્ધાંત સરસ્વતી ઠાકુર | | भाषा: हिन्दी | English | தமிழ் | ಕನ್ನಡ | മലയാളം | తెలుగు | ગુજરાતી | বাংলা | ଓଡ଼ିଆ | ਗੁਰਮੁਖੀ | | | | | | દુષ્ટ મન તુમિ કિસેર વૈષ્ણવ?
પ્રતિષ્ઠાર તરે, નિર્જનેર ઘરે,
તવ ‘હરિ નામ’ કેવલ ‘કૈતવ’॥1॥ | | | | | જડેર પ્રતિષ્ઠા, શુકરેર વિષ્ઠા
જાનો ના કિ તાહા ‘માયાર વૈભવ’।
કનક કામિની, દિવસ-યામિની,
ભાવિયા કિ કાજ, અનિત્ય સે સબ॥2॥ | | | | | તોમાર કનક, ભોગેર જનક,
કનકેર દ્વારે સેવહો ‘માધવ’।
કામિનીર કામ, નહે તબ ધામ,
તાહાર-માલિક કેવલ ‘યાદવ’॥3॥ | | | | | પ્રતિષ્ઠાશા-તરૂ, જડ-માયા-મરૂ
ના પેલ ‘રાવણ’ યુઝિયા ‘રાઘવ’।
વૈષ્ણવી પ્રતિષ્ઠા, તાતે કર નિષ્ઠા
તાહા ના ભજિલે લભિબે રૌરવ॥4॥ | | | | | હરિજન-દ્વેષ, પ્રતિષ્ઠાશા-ક્લેશ,
કર કેન તબે તાહાઁર ગૌરવ।
વૈષ્ણવેર પાછે, પ્રતિષ્ઠાશા આછે,
તા’તે કભુ નાહે ‘અનિત્ય-વૈભવ’॥5॥ | | | | | સે હરિ-સંબંધ, શુન્ય-માયા-ગંધ,
તાહા કભુ નય ‘જડેર કૈતવ’।
પ્રતિષ્ઠા-ચંડાલી, નિર્જનતા-જાલિ,
ઉભયે જાનિહ માયિક રૌરવ॥6॥ | | | | | કીર્તન છાડિબો, પ્રતિષ્ઠા માખિબો,
કિ કાજ ઢુડિયા તાદૃશ ગૌરવ।
માધવેન્દ્ર પુરી, ભાવ-ઘરે ચુરિ,
તા કરિલ કભુ સદાઇ જાનબો॥7॥ | | | | | તોમાર પ્રતિષ્ઠા- ‘શુકરેર વિષ્ઠા’,
તાર-સહ સમ કભુ ના માનવ।
મત્સરતા-વશે, તુમિ જડ-રસે,
મઝેછો છાડિયા કીર્તન-સૌષ્ઠવ॥8॥ | | | | | તાઇ દુષ્ટ મન, ‘નિર્જન ભજન’,
પ્રચારિછો છલે ‘કુયોગી-વૈભવ’।
પ્રભુ સનાતને, પરમ જતને,
શિક્ષા દિલ યાઁહા, ચિન્તો સેઇ સબ॥9॥ | | | | | સેઇ દુ’ટિ કથા, ભુલો’ ના સર્વથા,
ઉચ્ચૈઃ-સ્વરે કર ‘હરિનામ-રવ’।
‘ફલ્ગુ’ આર ‘યુક્ત’, ‘બદ્ધ’ આર ‘મુક્ત’,
કભુ ના ભાવિહ, એકાકાર સબ॥10॥ | | | | | ‘કનક કામિની’, ‘પ્રતિષ્ઠા બઘિમ’,
છડિયાછે જેઇ, સેઇ તો’ વૈષ્ણવ।
સેઇ ‘અનાસક્ત’, સેઇ ‘શુદ્ધ ભક્ત’
સંસાર તથા પાય પરાભવ॥11॥ | | | | | યથા યોગ્ય ભોગ, નહિ તથા તગ
‘અનાસક્ત’ સેઇ, કિ આર કહબો।
‘આસક્તિ રહિત’, ‘સંબંધ સહિત’,
વિષય-સમુહ સકલિ ‘માધવ’॥12॥ | | | | | સેઇ ‘યુક્ત-વૈરાગ્ય’, તાઁહા તો’ સૌભાગ્ય,
તાઁહા-એ જડેતે હરિર વૈભવ।
કીર્તને જાઁહાર, ‘પ્રતિષ્ઠા સંભાર’,
તાઁહાર સમ્પત્તિ કેવલ ‘કૈતવ’॥13॥ | | | | | ‘વિષય-મુમુક્ષુ’, ‘ભોગરે બુભુક્ષુ’,
દુ’યે ત્યજો મન, દુઇ ‘અવૈષ્ણવ’।
‘કૃષ્ણેર સંબંધ’, અપ્રાકૃત સ્કંધ,
કભુ નહે તાઁહા જડેર સંભવ॥14॥ | | | | | ‘માયાવાદી જન’, કૃષ્ણેતર મન,
મુક્ત અભિમાને સેઇ નિન્દે વૈષ્ણવ।
વૈષ્ણવેર દાસ, તબ ભક્તિ આસ,
કેનો વા ડાકિ હો નિર્જન આહવ॥15॥ | | | | | જે ‘ફલ્ગુ-વૈરાગ્ય’, કહે નિજે ‘ત્યાગી’,
સે ના પારે કભુ હોઇતે ‘વૈષ્ણવ’।
હરિ-પદ છાડિ, ‘નિર્જનતા બાડિ’,
લભિયા કિ ફલ, ‘ફલ્ગુ’ સેઇ વૈભવ॥16॥ | | | | | રાધા-દાસ્યે રહિ’, છાડિ ‘ભોગ-અહિ’,
‘પ્રતિષ્ઠાશા’ નહે ‘કીર્તન-ગૌરવ’।
‘રાધા-નિત્ય-જન’, તાઁહા છાડિ’ મન,
કેન વા નિર્જન-ભજન-કૈતવ॥17॥ | | | | | વ્રજવાસી-ગણ, પ્રચારક-ધન,
પ્રતિષ્ઠા-ભિક્ષુક તા’રા નહે ‘શવ’।
પ્રાણ આછે તા’ર, સે-હેતુ પ્રચાર,
પ્રતિષ્ઠાશા-હીન-’કૃષ્ણ-ગાથા’ સબ॥18॥ | | | | | શ્રી-દયિત-દાસ, કીર્તનેતે આશ,
કર ઉચ્છૈઃ-સ્વરે ‘હરિ-નામ-રવ’।
કીર્તન-પ્રભાવે, સ્મરણ સ્વભાવે,
સે કાલે ભજન-નિર્જન સંભવ॥19॥ | | | | | | | | हरे कृष्ण हरे कृष्ण कृष्ण कृष्ण हरे हरे। हरे राम हरे राम राम राम हरे हरे॥ हरे कृष्ण हरे कृष्ण कृष्ण कृष्ण हरे हरे। हरे राम हरे राम राम राम हरे हरे॥हरे कृष्ण हरे कृष्ण कृष्ण कृष्ण हरे हरे। हरे राम हरे राम राम राम हरे हरे॥ | | | | |
|
|