|
|
|
ശ്രീ രാധാകൃപാകടാക്ഷ സ്തവരാജ  |
ഭഗവാന ശിവ |
भाषा: हिन्दी | English | தமிழ் | ಕನ್ನಡ | മലയാളം | తెలుగు | ગુજરાતી | বাংলা | ଓଡ଼ିଆ | ਗੁਰਮੁਖੀ | |
|
|
മുനീന്ദ്ര–വൃന്ദ–വന്ദിതേ ത്രിലോക–ശോക–ഹാരിണി
പ്രസന്ന-വക്ത്ര-പണ്കജേ നികുഞ്ജ-ഭൂ-വിലാസിനി।
വ്രജേന്ദ്ര–ഭാനു–നന്ദിനി വ്രജേന്ദ്ര–സൂനു–സംഗതേ
കദാ കരിഷ്യസീഹ മാം കൃപാകടാക്ഷ–ഭാജനമ്॥1॥ |
|
|
അശോക–വൃക്ഷ–വല്ലരീ വിതാന–മണ്ഡപ–സ്ഥിതേ
പ്രവാലബാല–പല്ലവ പ്രഭാരുണാംഘ്രി–കോമലേ।
വരാഭയസ്ഫുരത്കരേ പ്രഭൂതസമ്പദാലയേ
കദാ കരിഷ്യസീഹ മാം കൃപാകടാക്ഷ–ഭാജനമ്॥2॥ |
|
|
അനങ്ഗ-രണ്ഗ മങ്ഗല-പ്രസങ്ഗ-ഭങ്ഗുര-ഭ്രുവാം
സവിഭ്രമം സസമ്ഭ്രമം ദൃഗന്ത–ബാണപാതനൈഃ।
നിരന്തരം വശീകൃതപ്രതീതനന്ദനന്ദനേ
കദാ കരിഷ്യസീഹ മാം കൃപാകടാക്ഷ–ഭാജനമ്॥3॥ |
|
|
തഡിത്–സുവര്ണ–ചമ്പക –പ്രദീപ്ത–ഗൌര–വിഗ്രഹേ
മുഖ–പ്രഭാ–പരാസ്ത–കോടി–ശാരദേന്ദുമണ്ഡലേ।
വിചിത്ര-ചിത്ര സഞ്ചരച്ചകോര-ശാവ-ലോചനേ
കദാ കരിഷ്യസീഹ മാം കൃപാകടാക്ഷ–ഭാജനമ്॥4॥ |
|
|
മദോന്മദാതി–യൌവനേ പ്രമോദ–മാന–മണ്ഡിതേ
പ്രിയാനുരാഗ–രഞ്ജിതേ കലാ–വിലാസ – പണ്ഡിതേ।
അനന്യധന്യ–കുഞ്ജരാജ്യ–കാമകേലി–കോവിദേ
കദാ കരിഷ്യസീഹ മാം കൃപാകടാക്ഷ–ഭാജനമ്॥5॥ |
|
|
അശേഷ–ഹാവഭാവ–ധീരഹീരഹാര–ഭൂഷിതേ
പ്രഭൂതശാതകുമ്ഭ–കുമ്ഭകുമ്ഭി–കുമ്ഭസുസ്തനി।
പ്രശസ്തമന്ദ–ഹാസ്യചൂര്ണ പൂര്ണസൌഖ്യ –സാഗരേ
കദാ കരിഷ്യസീഹ മാം കൃപാകടാക്ഷ–ഭാജനമ്॥6॥ |
|
|
മൃണാല-വാല-വല്ലരീ തരങ്ഗ-രങ്ഗ-ദോര്ലതേ
ലതാഗ്ര–ലാസ്യ–ലോല–നീല–ലോചനാവലോകനേ।
ലലല്ലുലന്മിലന്മനോജ്ഞ–മുഗ്ധ–മോഹിനാശ്രിതേ
കദാ കരിഷ്യസീഹ മാം കൃപാകടാക്ഷ–ഭാജനമ്॥7॥ |
|
|
സുവര്ണമലികാഞ്ചിത –ത്രിരേഖ–കമ്ബു–കണ്ഠഗേ
ത്രിസൂത്ര–മങ്ഗലീ-ഗുണ–ത്രിരത്ന-ദീപ്തി–ദീധിതേ।
സലോല–നീലകുന്തല–പ്രസൂന–ഗുച്ഛ–ഗുമ്ഫിതേ
കദാ കരിഷ്യസീഹ മാം കൃപാകടാക്ഷ–ഭാജനമ്॥8॥ |
|
|
നിതമ്ബ–ബിമ്ബ–ലമ്ബമാന–പുഷ്പമേഖലാഗുണേ
പ്രശസ്തരത്ന-കിങ്കിണീ-കലാപ-മധ്യ മഞ്ജുലേ।
കരീന്ദ്ര–ശുണ്ഡദണ്ഡികാ–വരോഹസൌഭഗോരുകേ
കദാ കരിഷ്യസീഹ മാം കൃപാകടാക്ഷ–ഭാജനമ്॥9॥ |
|
|
അനേക–മന്ത്രനാദ–മഞ്ജു നൂപുരാരവ–സ്ഖലത്
സമാജ–രാജഹംസ–വംശ–നിക്വണാതി–ഗൌരവേ।
വിലോലഹേമ–വല്ലരീ–വിഡമ്ബിചാരു–ചങ്ക്രമേ
കദാ കരിഷ്യസീഹ മാം കൃപാകടാക്ഷ–ഭാജനമ്॥10॥ |
|
|
അനന്ത–കോടി–വിഷ്ണുലോക–നമ്ര–പദ്മജാര്ചിതേ
ഹിമാദ്രിജാ–പുലോമജാ–വിരിഞ്ചജാ-വരപ്രദേ।
അപാര–സിദ്ധി–ഋദ്ധി–ദിഗ്ധ–സത്പദാങ്ഗുലീ-നഖേ
കദാ കരിഷ്യസീഹ മാം കൃപാകടാക്ഷ–ഭാജനമ്॥11॥ |
|
|
മഖേശ്വരി ക്രിയേശ്വരി സ്വധേശ്വരി സുരേശ്വരി
ത്രിവേദ–ഭാരതീശ്വരി പ്രമാണ–ശാസനേശ്വരി।
രമേശ്വരി ക്ഷമേശ്വരി പ്രമോദ–കാനനേശ്വരി
വ്രജേശ്വരി വ്രജാധിപേ ശ്രീരാധികേ നമോ˜സ്തു തേ॥12॥ |
|
|
ഇതീ മമദ്ഭുതം-സ്തവം നിശമ്യ ഭാനുനന്ദിനീ
കരോതു സന്തതം ജനം കൃപാകടാക്ഷ-ഭാജനമ്।
ഭവേത്തദൈവ സഞ്ചിത ത്രിരൂപ–കര്മ നാശനം
ലഭേത്തദാ വ്രജേന്ദ്ര–സൂനു–മണ്ഡല–പ്രവേശനമ്॥13॥ |
|
|
രാകായാം ച സിതാഷ്ടമ്യാം ദശമ്യാം ച വിശുദ്ധധീഃ।
ഏകാദശ്യാം ത്രയോദശ്യാം യഃ പഠേത്സാധകഃ സുധീഃ॥14॥ |
|
|
യം യം കാമയതേ കാമം തം തമാപ്നോതി സാധകഃ।
രാധാകൃപാകടാക്ഷേണ ഭക്തിഃസ്യാത് പ്രേമലക്ഷണാ॥15॥ |
|
|
ഊരുദഘ്നേ നാഭിദഘ്നേ ഹൃദ്ദഘ്നേ കണ്ഠദഘ്നകേ।
രാധാകുണ്ഡജലേ സ്ഥിതാ യഃ പഠേത് സാധകഃ ശതമ്॥16॥ |
|
|
തസ്യ സര്വാര്ഥ സിദ്ധിഃ സ്യാദ് വാക്സാമര്ഥ്യം തഥാ ലഭേത്।
ഐശ്വര്യം ച ലഭേത് സാക്ഷാദ്ദൃശാ പശ്യതി രാധികാമ്॥17॥ |
|
|
തേന സ തത്ക്ഷണാദേവ തുഷ്ടാ ദത്തേ മഹാവരമ്।
യേന പശ്യതി നേത്രാഭ്യാം തത് പ്രിയം ശ്യാമസുന്ദരമ്॥18॥ |
|
|
നിത്യലീലാ–പ്രവേശം ച ദദാതി ശ്രീ-വ്രജാധിപഃ।
അതഃ പരതരം പ്രാര്ഥ്യം വൈഷ്ണവസ്യ ന വിദ്യതേ॥19॥ |
|
|
॥ ഇതി ശ്രീമദൂര്ധ്വാമ്നായേ ശ്രീരാധികായാഃ കൃപാകടാക്ഷസ്തോത്രം സമ്പൂര്ണമ॥ |
|
|
|
हरे कृष्ण हरे कृष्ण कृष्ण कृष्ण हरे हरे। हरे राम हरे राम राम राम हरे हरे॥ हरे कृष्ण हरे कृष्ण कृष्ण कृष्ण हरे हरे। हरे राम हरे राम राम राम हरे हरे॥हरे कृष्ण हरे कृष्ण कृष्ण कृष्ण हरे हरे। हरे राम हरे राम राम राम हरे हरे॥ |
|
|
|