|
| |
| |
ദുര്ലഭ മാനവ ജനമ  |
| ശ്രീല ഭക്തിവിനോദ ഠാകുര |
| भाषा: हिन्दी | English | தமிழ் | ಕನ್ನಡ | മലയാളം | తెలుగు | ગુજરાતી | বাংলা | ଓଡ଼ିଆ | ਗੁਰਮੁਖੀ | |
| |
| |
ദുര്ലഭ മാനവ-ജനമ ലഭിയാ സംസാരേ।
കൃഷ്ണ നാ ഭജിനു,-ദുഃഖ കഹിബ കാഹാരേ?॥1॥ |
| |
| |
‘സംസാര’ ‘സംസാര’, കരേ മിഛേ ഗേല കാല।
ലാഭ നാ ഹഇല കിഛു, ഘടില ജംജാല॥2॥ |
| |
| |
കിസേര സംസാര ഏഇ ഛായാബാജീ പായ।
ഇഹാതേ മമതാ കരി’വൃഥാ ദിന ജായ॥3॥ |
| |
| |
ഏ-ദേഹ പതന ഹ’ലേ കി രബേ ആമാര?
കേഹ സുഖ നാഹി ദിബേ പുത്ര-പരിവാര॥4॥ |
| |
| |
ഗര്ദഭേര മത ആമി കരി പരിശ്രമ।
കാ’ര ലാഗി’ഏത കരി, നാ ഘുചില ഭ്രമ॥5॥ |
| |
| |
ദിന യായ മിഛാ കാജേ, നിശാ നിദ്രാ-വശേ।
നാഹി ഭാവീ-മരണ നികടേ ആഛേ ബ’സേ॥6॥ |
| |
| |
ഭാല മന്ദ ഖാഇ, ഹേരി, പരി, ചിന്താ-ഹീന।
നാഹി ഭാവി, ഏ-ദേഹ ഛാड़ിബ കോന ദിന॥7॥ |
| |
| |
ദേഹ-ഗേഹ-കലത്രാദി - ചിന്താ അവിരത।
ജാഗിഛേ ഹൃദയേ മോര ബുദ്ധി കരി’ഹത॥8॥ |
| |
| |
ഹായ, ഹായ! നാഹി ഭാവീ, അനിത്യ ഏ-സബ।
ജീവന വിഗതേ കോഥാ രഹിബേ വൈഭവ?॥9॥ |
| |
| |
സ്മശാനേ ശരീര മമ പड़ിയാ രഹിബേ।
വിഹംഗ-പതംഗ തായ വിഹാര കരിബേ॥10॥ |
| |
| |
കുക്കുര ശൃഗാല സബ ആനന്ദിത ഹയേ।
മഹോത്സവ കരിബേ ആമാര ദേഹ ലയേ॥11॥ |
| |
| |
യേ ദേഹരേ ഏഇ ഗതി, താര അനുഗത।
സംസാര-വൈഭവ ആര ബന്ധു-ജന യത॥12॥ |
| |
| |
അതഏവ മായാ-മോഹ ഛാड़ി’ ബുദ്ധിമാന।
നിത്യതത്ത്വ കൃഷ്ണഭക്തി കരുന സന്ധാന॥13॥ |
| |
| |
| |
| हरे कृष्ण हरे कृष्ण कृष्ण कृष्ण हरे हरे। हरे राम हरे राम राम राम हरे हरे॥ हरे कृष्ण हरे कृष्ण कृष्ण कृष्ण हरे हरे। हरे राम हरे राम राम राम हरे हरे॥हरे कृष्ण हरे कृष्ण कृष्ण कृष्ण हरे हरे। हरे राम हरे राम राम राम हरे हरे॥ |
| |
| |
|