|
| |
| |
ದುರ್ಲಭ ಮಾನವ ಜನಮ  |
| ಶ್ರೀಲ ಭಕ್ತಿವಿನೋದ ಠಾಕುರ |
| भाषा: हिन्दी | English | தமிழ் | ಕನ್ನಡ | മലയാളം | తెలుగు | ગુજરાતી | বাংলা | ଓଡ଼ିଆ | ਗੁਰਮੁਖੀ | |
| |
| |
ದುರ್ಲಭ ಮಾನವ-ಜನಮ ಲಭಿಯಾ ಸಂಸಾರೇ।
ಕೃಷ್ಣ ನಾ ಭಜಿನು,-ದುಃಖ ಕಹಿಬ ಕಾಹಾರೇ?॥1॥ |
| |
| |
‘ಸಂಸಾರ’ ‘ಸಂಸಾರ’, ಕರೇ ಮಿಛೇ ಗೇಲ ಕಾಲ।
ಲಾಭ ನಾ ಹಇಲ ಕಿಛು, ಘಟಿಲ ಜಂಜಾಲ॥2॥ |
| |
| |
ಕಿಸೇರ ಸಂಸಾರ ಏಇ ಛಾಯಾಬಾಜೀ ಪಾಯ।
ಇಹಾತೇ ಮಮತಾ ಕರಿ’ವೃಥಾ ದಿನ ಜಾಯ॥3॥ |
| |
| |
ಏ-ದೇಹ ಪತನ ಹ’ಲೇ ಕಿ ರಬೇ ಆಮಾರ?
ಕೇಹ ಸುಖ ನಾಹಿ ದಿಬೇ ಪುತ್ರ-ಪರಿವಾರ॥4॥ |
| |
| |
ಗರ್ದಭೇರ ಮತ ಆಮಿ ಕರಿ ಪರಿಶ್ರಮ।
ಕಾ’ರ ಲಾಗಿ’ಏತ ಕರಿ, ನಾ ಘುಚಿಲ ಭ್ರಮ॥5॥ |
| |
| |
ದಿನ ಯಾಯ ಮಿಛಾ ಕಾಜೇ, ನಿಶಾ ನಿದ್ರಾ-ವಶೇ।
ನಾಹಿ ಭಾವೀ-ಮರಣ ನಿಕಟೇ ಆಛೇ ಬ’ಸೇ॥6॥ |
| |
| |
ಭಾಲ ಮನ್ದ ಖಾಇ, ಹೇರಿ, ಪರಿ, ಚಿನ್ತಾ-ಹೀನ।
ನಾಹಿ ಭಾವಿ, ಏ-ದೇಹ ಛಾಡ಼ಿಬ ಕೋನ ದಿನ॥7॥ |
| |
| |
ದೇಹ-ಗೇಹ-ಕಲತ್ರಾದಿ - ಚಿನ್ತಾ ಅವಿರತ।
ಜಾಗಿಛೇ ಹೃದಯೇ ಮೋರ ಬುದ್ಧಿ ಕರಿ’ಹತ॥8॥ |
| |
| |
ಹಾಯ, ಹಾಯ! ನಾಹಿ ಭಾವೀ, ಅನಿತ್ಯ ಏ-ಸಬ।
ಜೀವನ ವಿಗತೇ ಕೋಥಾ ರಹಿಬೇ ವೈಭವ?॥9॥ |
| |
| |
ಸ್ಮಶಾನೇ ಶರೀರ ಮಮ ಪಡ಼ಿಯಾ ರಹಿಬೇ।
ವಿಹಂಗ-ಪತಂಗ ತಾಯ ವಿಹಾರ ಕರಿಬೇ॥10॥ |
| |
| |
ಕುಕ್ಕುರ ಶೃಗಾಲ ಸಬ ಆನನ್ದಿತ ಹಯೇ।
ಮಹೋತ್ಸವ ಕರಿಬೇ ಆಮಾರ ದೇಹ ಲಯೇ॥11॥ |
| |
| |
ಯೇ ದೇಹರೇ ಏಇ ಗತಿ, ತಾರ ಅನುಗತ।
ಸಂಸಾರ-ವೈಭವ ಆರ ಬನ್ಧು-ಜನ ಯತ॥12॥ |
| |
| |
ಅತಏವ ಮಾಯಾ-ಮೋಹ ಛಾಡ಼ಿ’ ಬುದ್ಧಿಮಾನ।
ನಿತ್ಯತತ್ತ್ವ ಕೃಷ್ಣಭಕ್ತಿ ಕರುನ ಸನ್ಧಾನ॥13॥ |
| |
| |
| |
| हरे कृष्ण हरे कृष्ण कृष्ण कृष्ण हरे हरे। हरे राम हरे राम राम राम हरे हरे॥ हरे कृष्ण हरे कृष्ण कृष्ण कृष्ण हरे हरे। हरे राम हरे राम राम राम हरे हरे॥हरे कृष्ण हरे कृष्ण कृष्ण कृष्ण हरे हरे। हरे राम हरे राम राम राम हरे हरे॥ |
| |
| |
|