|
|
|
દુર્લભ માનવ જનમ  |
શ્રીલ ભક્તિવિનોદ ઠાકુર |
भाषा: हिन्दी | English | தமிழ் | ಕನ್ನಡ | മലയാളം | తెలుగు | ગુજરાતી | বাংলা | ଓଡ଼ିଆ | ਗੁਰਮੁਖੀ | |
|
|
દુર્લભ માનવ-જનમ લભિયા સંસારે।
કૃષ્ણ ના ભજિનુ,-દુઃખ કહિબ કાહારે?॥1॥ |
|
|
‘સંસાર’ ‘સંસાર’, કરે મિછે ગેલ કાલ।
લાભ ના હઇલ કિછુ, ઘટિલ જંજાલ॥2॥ |
|
|
કિસેર સંસાર એઇ છાયાબાજી પાય।
ઇહાતે મમતા કરિ’વૃથા દિન જાય॥3॥ |
|
|
એ-દેહ પતન હ’લે કિ રબે આમાર?
કેહ સુખ નાહિ દિબે પુત્ર-પરિવાર॥4॥ |
|
|
ગર્દભેર મત આમિ કરિ પરિશ્રમ।
કા’ર લાગિ’એત કરિ, ના ઘુચિલ ભ્રમ॥5॥ |
|
|
દિન યાય મિછા કાજે, નિશા નિદ્રા-વશે।
નાહિ ભાવી-મરણ નિકટે આછે બ’સે॥6॥ |
|
|
ભાલ મન્દ ખાઇ, હેરિ, પરિ, ચિન્તા-હીન।
નાહિ ભાવિ, એ-દેહ છાડ઼િબ કોન દિન॥7॥ |
|
|
દેહ-ગેહ-કલત્રાદિ - ચિન્તા અવિરત।
જાગિછે હૃદયે મોર બુદ્ધિ કરિ’હત॥8॥ |
|
|
હાય, હાય! નાહિ ભાવી, અનિત્ય એ-સબ।
જીવન વિગતે કોથા રહિબે વૈભવ?॥9॥ |
|
|
સ્મશાને શરીર મમ પડ઼િયા રહિબે।
વિહંગ-પતંગ તાય વિહાર કરિબે॥10॥ |
|
|
કુક્કુર શૃગાલ સબ આનન્દિત હયે।
મહોત્સવ કરિબે આમાર દેહ લયે॥11॥ |
|
|
યે દેહરે એઇ ગતિ, તાર અનુગત।
સંસાર-વૈભવ આર બન્ધુ-જન યત॥12॥ |
|
|
અતએવ માયા-મોહ છાડ઼િ’ બુદ્ધિમાન।
નિત્યતત્ત્વ કૃષ્ણભક્તિ કરુન સન્ધાન॥13॥ |
|
|
|
हरे कृष्ण हरे कृष्ण कृष्ण कृष्ण हरे हरे। हरे राम हरे राम राम राम हरे हरे॥ हरे कृष्ण हरे कृष्ण कृष्ण कृष्ण हरे हरे। हरे राम हरे राम राम राम हरे हरे॥हरे कृष्ण हरे कृष्ण कृष्ण कृष्ण हरे हरे। हरे राम हरे राम राम राम हरे हरे॥ |
|
|
|