|
| |
| |
શ્રી ગોપી ગીત  |
| વૃંદાવન ગોપિયોં દ્વારા |
| भाषा: हिन्दी | English | தமிழ் | ಕನ್ನಡ | മലയാളം | తెలుగు | ગુજરાતી | বাংলা | ଓଡ଼ିଆ | ਗੁਰਮੁਖੀ | |
| |
| |
ગોપ્ય ઊચુઃ
જયતિ તેઽધિકં જન્મના વ્રજઃ
શ્રયત ઇન્દિરા શ શ્વદત્ર હિ।
દયિત દૃશ્યતાં દિક્ષુ તાવકામ્
સ્ત્વયિ ધૃતાસવસ્ત્વાં વિચિન્વતે॥1॥ |
| |
| |
શરદુદાશયે સાધુજાતસત્-
સરસિજોદરશ્રીમુષા દૃશા।
સુરતનાથ તેઽશુલ્કદાસિકા
વરદ નિઘ્નતો નેહ કિં વધઃ॥2॥ |
| |
| |
વિષજલાપ્યયાદ્ વયાલરાક્ષસાદ્
વર્ષમારુતાદ્વૈદ્યુતાનલાત્।
વૃષમયાત્મજાદ્વિશ્વતો ભયાદ્
ઋષભ તે વયં રક્ષિતા મુહુઃ॥3॥ |
| |
| |
ન ખલુ ગોપિકાનન્દનો ભવાન્
અખિલદેહિનામન્તરાત્મદૃક્।
વિખનસાર્થિતો વિશ્વગુપ્તયે
સખ ઉદેયિવાન્ સાત્વતાં કુલે॥4॥ |
| |
| |
વિરચિતાભયં વૃષ્ણિધૂર્ય તે
ચરણામીયુષાં સંસૃતેર્ભયાત્।
કરસરોરુહં કાન્ત કામદં
શિરસિ ધેહિ નઃ શ્રીકરગ્રહમ્॥5॥ |
| |
| |
વ્રજજનાર્તિહાન્ વીર યોષિતાં
નિજજનસ્મયધ્વંસનસ્મિત।
ભજ સખે ભવત્કિઙ્કરીઃ સ્મ નો
જલરુહાનનં ચારુ દર્શય॥6॥ |
| |
| |
પ્રણતદેહિનાં પાપકર્ષણં
તૃણચરાનુગં શ્રીનિકેતનમ્।
ફણિફણાર્પિંતં તે પદામ્બુજં
કૃણુ કુચેષુ નઃ કૃન્ધિ હૃચ્છયમ્॥7॥ |
| |
| |
મધુરયા ગિરા વલ્ગુવાક્યયા
બુધમનોજ્ઞયા પુષ્કરેક્ષણ।
વિધિકરીરિમા વીર મુહ્યતીર્
અધરસીધુનાપ્યાયયસ્વઃ નઃ॥8॥ |
| |
| |
તવ કથામૃતં તપ્તજીવનં
કવિભિરીડિતં કલ્મષાપહમ્।
શ્રવણમંગલં શ્રીમદાતતં
ભુવિ ગૃણન્તિ યે ભૂરિદા જનાઃ॥9॥ |
| |
| |
પ્રહસિતં પ્રિયપ્રેમવીક્ષણં
વિહરણં ચ તે ધ્યાનમંગલમ્।
રહસિ સંવિદો યા હૃદિ સ્પૃશઃ
કુહક નો મનઃ ક્ષોભયન્તિ હિ॥10॥ |
| |
| |
ચલસિ યદ્ વ્રજાચ્ચારયન્ પશૂન્
નલિનસુન્દરં નાથ તે પદમ્।
શિલતૃણાંકુરૈઃ સીદતીતિ નઃ
કલિલતાં મનઃ કાન્ત ગચ્છતિ॥11॥ |
| |
| |
દિનપરિક્ષયે નીલકુન્તલૈર્
વનરુહાનનં બિભ્રદાવૃતમ્।
ઘનરજસ્વલં દર્શયન્મુહુર્
મનસિ નઃ સ્મરં વીર યચ્છસિ॥12॥ |
| |
| |
પ્રણતકામદં પદ્મજાર્ચિતં
ધરણિમણ્ડનં ધ્યેયમાપદિ।
ચરણપંકજં શન્તમં ચ તે
રમણ નઃ સ્તનેષ્વર્પયાધિહન્॥13॥ |
| |
| |
સુરતવર્ધનં શોકનાશનં
સ્વરિતવેણુના સુષ્ઠુચુમ્બિતમ્।
ઇતરાગવિસ્મારણં નૃણાં
વિતર વીર નસ્તેઽધરામૃતમ્॥14॥ |
| |
| |
અટતિ યદ્ ભવાનહ્નિ કાનનં
ત્રુટિ યુગાયતે ત્વામપશ્યતામ્।
કુટિલકુન્તલં શ્રીમુખં ચ તે
જડ ઉદીક્ષતાં પક્ષ્મકૃદ્દૃશામ્॥15॥ |
| |
| |
પતિસુતાન્વયભ્રાતૃબાન્ધવાન્
અતિવિલંઘ્ય તેઽન્ત્યચ્યુતાગતાઃ।
ગતિવિદસ્તવોદ્ગીતમોહિતાઃ
કિતવ યોષિતઃ કસ્ત્યજેન્નિશિ॥15॥ |
| |
| |
રહસિ સંવિદં હૃચ્છયોદયં
પ્રહસિતાનનં પ્રેમવીક્ષણમ્।
બૃહદુરઃ શ્રિયો વીક્ષ્ય ધામ તે
મુહુરતિસ્પૃહા મુહ્યતે મનઃ॥17॥ |
| |
| |
વ્રજવનૌકસાં વયક્તિરંઙ્ગ તે
વૃજિનહન્ત્ર્યલં વિશ્વમંગલમ્।
ત્યજ મનાક્ ચ નસ્ત્વત્સ્પૃહાત્મનાં
સ્વજનહૃદ્રુજાં યન્નિષૂદનમ્॥18॥ |
| |
| |
યત્તે સુજાતચરણામ્બુરુહં સ્તનેષુ
ભીતાઃ શનૈઃ પ્રિય દધીમહિ કર્કશેષુ।
તેનાટવીમટસિ તદ્ વયથતે ન કિં સ્વિત્
કૂર્પાદિભિર્ભ્રમતિ ધીર્ભવદાયુષાં નઃ॥19॥ |
| |
| |
| |
| हरे कृष्ण हरे कृष्ण कृष्ण कृष्ण हरे हरे। हरे राम हरे राम राम राम हरे हरे॥ हरे कृष्ण हरे कृष्ण कृष्ण कृष्ण हरे हरे। हरे राम हरे राम राम राम हरे हरे॥हरे कृष्ण हरे कृष्ण कृष्ण कृष्ण हरे हरे। हरे राम हरे राम राम राम हरे हरे॥ |
| |
| |
|