|
|
|
ശ്രീ വൃന്ദാവനാഷ്ടകമ്  |
ശ്രീല വിശ്വനാഥ ചക്രവര്തീ ഠാകുര |
भाषा: हिन्दी | English | தமிழ் | ಕನ್ನಡ | മലയാളം | తెలుగు | ગુજરાતી | বাংলা | ଓଡ଼ିଆ | ਗੁਰਮੁਖੀ | |
|
|
ന യോഗിസദ്ധര്ന മമാസ്തു മോക്ഷോ,
വൈകുണ്ഠലോകേഽപി ന പാര്ഷദത്വമ്।
പ്രേമാപി ന സ്യാദിതി ചേത്തരാം തു,
മമാസ്തു വൃന്ദാവന ഏവ വാസഃ॥1॥ |
|
|
താര്ണം ജനുയത്ര വിധിര്യയാചേ,
സദ്ഭക്തചൂड़ാമണിരുദ്ധവോഽപി।
വീക്ഷ്യൈവ മാധുര്യധൂരാം തദസ്മിന്,
മമാസ്തു വൃന്ദാവന ഏവ വാസഃ॥2॥ |
|
|
കിം തേ കൃതം ഹന്തതപഃ ക്ഷിതീതി,
ഗോപ്യോഽപി ഭൂമേ സ്തുവതേ രസ കീര്തിമ്।
യേനൈവ കൃഷ്ണാംഘ്രിപദാംകിതേഽസ്മിന്,
മമാസ്തു വൃന്ദാവന ഏവ വാസഃ॥3॥ |
|
|
ഗോപാംഗനാലംപടതൈവ യത്ര,
യസ്യാം രസഃ പൂര്ണതമത്വമാപ।
യതോ രസോ വൈ സ ഇതി ശ്രുതിസ്ത-ന്
മമാസ്തു വൃന്ദാവന ഏവ വാസഃ॥4॥ |
|
|
ഭാണ്ഡീര-ഗോവര്ധന-രാസപീഠൈ-
സ്രീസീമകേ യോജന-പംചകേന।
മിതേ വിഭുത്വാദമിതേഽപി ചാസ്മിന്,
മാമാസ്തു വൃന്ദാവന ഏവ വാസഃ॥5॥ |
|
|
യത്രാധിപത്യം വൃഷഭാനുപുത്ര്യാ,
യേനോദയേത് പ്രേമസുഖം ജനാനാമ്।
യസ്മിന്മപാശാ ബലവത്യതോഽസ്മിന്,
മമാസ്തു വൃന്ദാവന ഏവ വാസഃ॥6॥ |
|
|
യസ്മിന് മഹാരാസവിലാസലീലാ,
ന പ്രാപ യാം ശ്രീരപി സാ തപോഭിഃ।
തത്രോല്ലസന്മംജു-നികുംജപുംജേ,
മമാസ്തു വൃന്ദാവന ഏവ വാസഃ॥7॥ |
|
|
സദാ രുരു-ന്യംകുമുഖാ വിശംകം,
ഖേലന്തി കൂജന്തി പികാലികീരാഃ।
ശിഖണ്ഡിനോ യത്ര നടന്തി തസ്മിന്,
മമാസ്തു വൃന്ദാവന ഏവ വാസഃ॥8॥ |
|
|
വൃന്ദാവനസ്യാഷ്ടകമേതദുച്ചൈഃ,
പഠന്തി യേ നിശ്ചലബുദ്ധയസ്തേ।
വൃന്ദാവനേശാംഘ്രി-സരോജസേവാം,
സാക്ഷാല്ലഭന്തേ ജനുഷോഽന്ത ഏവ॥9॥ |
|
|
|
हरे कृष्ण हरे कृष्ण कृष्ण कृष्ण हरे हरे। हरे राम हरे राम राम राम हरे हरे॥ हरे कृष्ण हरे कृष्ण कृष्ण कृष्ण हरे हरे। हरे राम हरे राम राम राम हरे हरे॥हरे कृष्ण हरे कृष्ण कृष्ण कृष्ण हरे हरे। हरे राम हरे राम राम राम हरे हरे॥ |
|
|
|