|
|
|
ଶ୍ରୀ ଚୌରାଗ୍ରଗଣ୍ଯପୁରୁଷାଷ୍ଟକମ୍  |
ଶ୍ରୀଲ ବିଲ୍ଵମଂଗଲ ଠାକୁର |
भाषा: हिन्दी | English | தமிழ் | ಕನ್ನಡ | മലയാളം | తెలుగు | ગુજરાતી | বাংলা | ଓଡ଼ିଆ | ਗੁਰਮੁਖੀ | |
|
|
ଵ୍ରଜେ ପ୍ରସିଦ୍ଧଂ ନଵନୀତଚୌରଂ, ଗୋପାଂଗନାନାଂ ଚ ଦୁକୁଲଚୌରମ୍।
ଅନେକ-ଜନ୍ମାର୍ଜିତ-ପାପଚୌରଂ, ଚୌରାଗ୍ରଗଣ୍ଯଂ ପୁରୁଷଂ ନମାମି॥1॥ |
|
|
ଶ୍ରୀରାଧିକାଯା ହୃଦଯସ୍ଯ ଚୌରଂ, ନଵାଂବୁଦଶ୍ଯାମଲକାନ୍ତିଚୌରମ୍।
ପଦାଶ୍ରିତାନାଂ ଚ ସମସ୍ତଚୌରଂ, ଚୌରାଗ୍ରଗଣ୍ଯଂ ପୁରୁଷଂ ନମାମି॥2॥ |
|
|
ଅକିଂଚନୀକୃତ୍ଯ ପଦାଶ୍ରିତଂ ଯଃ, କରୋତି ଭିକ୍ଷୁଂ ପଥି ଗେହହୀନମ୍।
କେନାପ୍ଯହୋ ଭୀଷଣଚୌର ଈଦ୍ଦଗ୍, ଦ୍ଦଷ୍ଟଃ ଶ୍ରୁତୋ ଵା ନ ଜଗତ୍ତ୍ରଯେଽପି॥3॥ |
|
|
ଯଦୀଯ ନାମାପି ହରତ୍ଯଶେଷଂ, ଗିରି ପ୍ରସାରାନପି ପାପରାଶୀନ୍।
ଆଶ୍ଚର୍ଯରୂପୋ ନନୁ ଚୌର ଈଦୃଗ୍ ଦ୍ଦଷ୍ଟଃ ଶ୍ରୁତୋ ଵା ନ ମଯା କଦାପି॥4॥ |
|
|
ଧନଂ ଚ ମାନଂ ଚ ତଥେନ୍ଦ୍ରିଯାଣି, ପ୍ରାଣାଂଶ୍ଚ ହତ୍ଵା ମମ ସର୍ଵମେଵ।
ପଲାଯସେ କୁତ୍ର ଧୃତୋଽଦ୍ଯ ଚୌର, ତ୍ଵଂ ଭକ୍ତିଦାମ୍ନାସି ମଯା ନିରୁଦ୍ଧଃ॥5॥ |
|
|
ଛିନତ୍ସି ଘୋରଂ ଯମପାଶବନ୍ଧଂ, ଭିନତ୍ସି ଭୀମଂ ଭଵପାଶବନ୍ଧମ୍।
ଛିନତ୍ସି ସର୍ଵସ୍ଯ ସମସ୍ତବନ୍ଧଂ, ନୈଵାତ୍ମନୋ ଭକ୍ତକୃତଂ ତୁ ବନ୍ଧମ୍॥6॥ |
|
|
ମନ୍ମାନସେ ତାମସରାଶିଘୋରେ, କାରାଗୃହେ ଦୁଃଖମଯେ ନିବଦ୍ଧଃ।
ଲଭସ୍ଵ ହେ ଚୌର! ହରେ! ଚିରାଯ, ସ୍ଵଚୌର୍ଯଦୋଷୋଚିତମେଵ ଦଣ୍ଡମ୍॥7॥ |
|
|
କରାଗୃହେ ଵସ ସଦା ହୃଦଯେ ମଦୀଯେ
ମଦ୍ଭକ୍ତିପାଶଦ୍ଦଢବନ୍ଧନନିଶ୍ଚଲଃ ସନ୍।
ତ୍ଵାଂ କୃଷ୍ଣ ହେ! ପ୍ରଲଯକୋଟିଶତାନ୍ତରେଽପି
ସର୍ଵସ୍ଵଚୌର! ହୃଦଯାନ୍ନହି ମୋଚଯାମି॥8॥ |
|
|
|
हरे कृष्ण हरे कृष्ण कृष्ण कृष्ण हरे हरे। हरे राम हरे राम राम राम हरे हरे॥ हरे कृष्ण हरे कृष्ण कृष्ण कृष्ण हरे हरे। हरे राम हरे राम राम राम हरे हरे॥हरे कृष्ण हरे कृष्ण कृष्ण कृष्ण हरे हरे। हरे राम हरे राम राम राम हरे हरे॥ |
|
|
|