|
|
|
ଆମାର ବଲିତେ ପ୍ରଭୁ  |
ଶ୍ରୀଲ ଭକ୍ତିଵିନୋଦ ଠାକୁର |
भाषा: हिन्दी | English | தமிழ் | ಕನ್ನಡ | മലയാളം | తెలుగు | ગુજરાતી | বাংলা | ଓଡ଼ିଆ | ਗੁਰਮੁਖੀ | |
|
|
‘ଆମାର’ ବଲିତେ ପ୍ରଭୁ! ଆର କିଛୁ ନାଇ।
ତୁମି-ଇ ଆମାର ମାତା ପିତା-ବନ୍ଧୁ-ଭାଇ॥1॥ |
|
|
ବନ୍ଧୁ, ଦାରା, ସୁତ, ସୁତା-ତଵ ଦାସୀ ଦାସ।
ସେଇ ତ’ ସମ୍ବନ୍ଧେ ସବେ ଆମାର ପ୍ରଯାସ॥2॥ |
|
|
ଧନ, ଜନ, ଗୃହ, ଦାର ‘ତୋମାର’ ବଲିଯା।
ରକ୍ଷା କରି ଆମି ମାତ୍ର ସେଵକ ହଇଯା॥3॥ |
|
|
ତୋମାର କାର୍ଯେର ତରେ ଉପାର୍ଜିବ ଧନ।
ତୋମାର ସଂସାରେ-ଵଯଯ କରିବ ଵହନ॥4॥ |
|
|
ଭାଲ-ମନ୍ଦ ନାହି ଜାନି, ସେଵାମାତ୍ର କରି।
ତୋମାର ସଂସାରେ ଆମି ଵିଷଯପ୍ରହରୀ॥5॥ |
|
|
ତୋମାର ଇଚ୍ଛାଯ ମୋର ଇନ୍ଦ୍ରିଯ-ଚାଲନା।
ଶ୍ରଵଣ-ଦର୍ଶନ ଘ୍ରାଣ, ଭୋଜନ-ଵାସନା॥6॥ |
|
|
ନିଜ-ସୁଖ ଲାଗି’ କିଛୁ ନାହି କରି ଆର।
ଭକତିଵିନୋଦ ବଲେ, ତଵ ସୁଖ-ସାର॥7॥ |
|
|
|
हरे कृष्ण हरे कृष्ण कृष्ण कृष्ण हरे हरे। हरे राम हरे राम राम राम हरे हरे॥ हरे कृष्ण हरे कृष्ण कृष्ण कृष्ण हरे हरे। हरे राम हरे राम राम राम हरे हरे॥हरे कृष्ण हरे कृष्ण कृष्ण कृष्ण हरे हरे। हरे राम हरे राम राम राम हरे हरे॥ |
|
|
|