|
| |
| |
ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣକୀର୍ତନେ ଯଦି  |
| ଶ୍ରୀଲ ଭକ୍ତିଵିନୋଦ ଠାକୁର |
| भाषा: हिन्दी | English | தமிழ் | ಕನ್ನಡ | മലയാളം | తెలుగు | ગુજરાતી | বাংলা | ଓଡ଼ିଆ | ਗੁਰਮੁਖੀ | |
| |
| |
ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣକୀର୍ତନେ ଯଦି ମାନସ ତୋହାର।
ପରମ ଯତନେ ତାଁହ ଲଭ ଅଧିକାର॥1॥ |
| |
| |
ତୃଣାଧିକ ହୀନ-ଦୀନ ଅକିଂଚନ ଛାର।
ଆପନେ ମାନବି ସଦା ଛାଡ଼ି ଅହଂକାର॥2॥ |
| |
| |
ଵୃକ୍ଷ ସମ କ୍ଷମା-ଗୁଣ କରବି ସାଧନ।
ପ୍ରତି-ହିଂସା ତ୍ଯଜି ଅନ୍ଯେ କରବି ପାଲନ॥3॥ |
| |
| |
ଜୀଵନ-ନିର୍ଵାହେ ଆନେ ଉଦ୍ଵେଗ ନା ଦିବେ।
ପର-ଉପକାରେ ନିଜ-ସୁଖ ପାସରିବେ॥4॥ |
| |
| |
ହଇଲେ-ଓ-ସର୍ଵ ଗୁଣେ-ଗୁଣୀ ମହାଶଯ।
ପ୍ରତିଷ୍ଠାଶା ଛାଡ଼ି’ କର ଅମାନୀ ହୃଦଯ॥5॥ |
| |
| |
କୃଷ୍ଣ-ଅଧିଷ୍ଠାନ ସର୍ଵ-ଜୀଵେ ଜାନି ସଦା।
କରବି ସମ୍ମାନ ସବେ ଆଦରେ ସର୍ଵଦା॥6॥ |
| |
| |
ଦୈନ୍ଯ ଦଯା, ଅନ୍ଯେ ମାନ, ପ୍ରତିଷ୍ଠା-ଵର୍ଜନ।
ଚାରି ଗୁଣେ ଗୁଣୀ ହଯ’ କରହ କିର୍ତନ॥7॥ |
| |
| |
ଭକତିଵିନୋଦ କାଁଦି ବଲେ ପ୍ରଭୁ-ପାଯ।
ହେନ ଅଧିକାର କବେ ଦିବେ ହେ ଆମାଯ॥8॥ |
| |
| |
| |
| हरे कृष्ण हरे कृष्ण कृष्ण कृष्ण हरे हरे। हरे राम हरे राम राम राम हरे हरे॥ हरे कृष्ण हरे कृष्ण कृष्ण कृष्ण हरे हरे। हरे राम हरे राम राम राम हरे हरे॥हरे कृष्ण हरे कृष्ण कृष्ण कृष्ण हरे हरे। हरे राम हरे राम राम राम हरे हरे॥ |
| |
| |
|