|
| |
| |
ଦୁର୍ଲଭ ମାନଵ ଜନମ  |
| ଶ୍ରୀଲ ଭକ୍ତିଵିନୋଦ ଠାକୁର |
| भाषा: हिन्दी | English | தமிழ் | ಕನ್ನಡ | മലയാളം | తెలుగు | ગુજરાતી | বাংলা | ଓଡ଼ିଆ | ਗੁਰਮੁਖੀ | |
| |
| |
ଦୁର୍ଲଭ ମାନଵ-ଜନମ ଲଭିଯା ସଂସାରେ।
କୃଷ୍ଣ ନା ଭଜିନୁ,-ଦୁଃଖ କହିବ କାହାରେ?॥1॥ |
| |
| |
‘ସଂସାର’ ‘ସଂସାର’, କରେ ମିଛେ ଗେଲ କାଲ।
ଲାଭ ନା ହଇଲ କିଛୁ, ଘଟିଲ ଜଂଜାଲ॥2॥ |
| |
| |
କିସେର ସଂସାର ଏଇ ଛାଯାବାଜୀ ପାଯ।
ଇହାତେ ମମତା କରି’ଵୃଥା ଦିନ ଜାଯ॥3॥ |
| |
| |
ଏ-ଦେହ ପତନ ହ’ଲେ କି ରବେ ଆମାର?
କେହ ସୁଖ ନାହି ଦିବେ ପୁତ୍ର-ପରିଵାର॥4॥ |
| |
| |
ଗର୍ଦଭେର ମତ ଆମି କରି ପରିଶ୍ରମ।
କା’ର ଲାଗି’ଏତ କରି, ନା ଘୁଚିଲ ଭ୍ରମ॥5॥ |
| |
| |
ଦିନ ଯାଯ ମିଛା କାଜେ, ନିଶା ନିଦ୍ରା-ଵଶେ।
ନାହି ଭାଵୀ-ମରଣ ନିକଟେ ଆଛେ ବ’ସେ॥6॥ |
| |
| |
ଭାଲ ମନ୍ଦ ଖାଇ, ହେରି, ପରି, ଚିନ୍ତା-ହୀନ।
ନାହି ଭାଵି, ଏ-ଦେହ ଛାଡ଼ିବ କୋନ ଦିନ॥7॥ |
| |
| |
ଦେହ-ଗେହ-କଲତ୍ରାଦି - ଚିନ୍ତା ଅଵିରତ।
ଜାଗିଛେ ହୃଦଯେ ମୋର ବୁଦ୍ଧି କରି’ହତ॥8॥ |
| |
| |
ହାଯ, ହାଯ! ନାହି ଭାଵୀ, ଅନିତ୍ଯ ଏ-ସବ।
ଜୀଵନ ଵିଗତେ କୋଥା ରହିବେ ଵୈଭଵ?॥9॥ |
| |
| |
ସ୍ମଶାନେ ଶରୀର ମମ ପଡ଼ିଯା ରହିବେ।
ଵିହଂଗ-ପତଂଗ ତାଯ ଵିହାର କରିବେ॥10॥ |
| |
| |
କୁକ୍କୁର ଶୃଗାଲ ସବ ଆନନ୍ଦିତ ହଯେ।
ମହୋତ୍ସଵ କରିବେ ଆମାର ଦେହ ଲଯେ॥11॥ |
| |
| |
ଯେ ଦେହରେ ଏଇ ଗତି, ତାର ଅନୁଗତ।
ସଂସାର-ଵୈଭଵ ଆର ବନ୍ଧୁ-ଜନ ଯତ॥12॥ |
| |
| |
ଅତଏଵ ମାଯା-ମୋହ ଛାଡ଼ି’ ବୁଦ୍ଧିମାନ।
ନିତ୍ଯତତ୍ତ୍ଵ କୃଷ୍ଣଭକ୍ତି କରୁନ ସନ୍ଧାନ॥13॥ |
| |
| |
| |
| हरे कृष्ण हरे कृष्ण कृष्ण कृष्ण हरे हरे। हरे राम हरे राम राम राम हरे हरे॥ हरे कृष्ण हरे कृष्ण कृष्ण कृष्ण हरे हरे। हरे राम हरे राम राम राम हरे हरे॥हरे कृष्ण हरे कृष्ण कृष्ण कृष्ण हरे हरे। हरे राम हरे राम राम राम हरे हरे॥ |
| |
| |
|